Zion NP

Vanmorgen stond het ijs buiten op de ramen. Koud! Maar de kachel doet wonderen. In Orderville bij de Duitse bakker Forscher hebben we gebak en koffie gedronken. De kwaliteit liet te wensen over!

Van daaruit zijn we naar de Oostelijke ingang van Zion NP gereden. Zion Canyon is een 24 km lange en 800 m diepe veelkleurige kloof. Smalle en diepe kleurrijke ravijnen. Steile rotswanden en enkele grillige rotsformaties. De hoogte 1100-2700 m. Bij de ingang van het park werd de breedte van de camper opgemeten en of we de spiegels in konden klappen i.v.m. 2 tunnels. Als je groot en breed bent moet je extra betalen, wij dus niet, wij zijn erg klein volgens Amerikaanse begrippen. De Zion Mount Carmel tunnel, dit is een buis die in 1930 over een afstand van 1711 m gebouwd is met vensters. Wat blijkt nu, ze hebben stoplichten geplaatst, dus je hebt alle ruimte!  Ze zijn overbezorgd dat er iets gebeurd. Het landschap is weer heel anders.

Schitterende 12 mijl scenic highway. Bij het binnenrijden torent de Checkerboard Mesa boven de weg uit. Heel aparte berg met een soort schaakpatroon. Je rijdt over het doorgroefde plateau naar het 2000 m hoogte gelegen achterland met bizar geërodeerde kleurige puinkegels en hooddoos. Dit zijn versteende zandduinen. Bij het Visitor Center navraag gedaan en hier kun je alleen met de shuttlebus door het park verder. Maar het was ontzettend druk. Besloten om het advies van de ranger op te volgen, hij heeft ons 2 scenic routes meegegeven welke we zelf konden doen. Geweldig mooi. De 1ste Kolob Terrace Road, 20 mijl, start bij Virgin en de weg klimt vanuit de woestijn naar bomen begroeide plateau op een hoogte van 2475 m. Prachtige vergezichten en”Indian Summer” bomen. Herten, koeien en kalfjes lopen over de weg. De doodlopende weg eindigt bij Kolob Reservoir. Hier hebben we een klein stukje langs het meertje gelopen. De mensen zwaaien allemaal. Het was frisjes en winderig. Heerlijk, even afkoeling! Maar beschut achter de camper was het goed toeven in het zonnetje. Ook nu weer werden handjes geschut en Welcome to Amerika. Daarna dezelfde weg terug gereden. Wat een schitterende afdaling. In La Verkin overnacht.

De volgende dag  hebben we de Kolob Canyons Road gevolgd. Dit ligt in NW hoek van het Zion NP. Een 5 mijl weg klimt omhoog naar spectaculaire rode rotsen van de canyon en eindigt bij het Viewpoint. Eigenlijk moet je hier gaan wandelen, er lopen vele trails.

Besloten om alsnog terug te rijden naar het meest toeristische gedeelte van het park. Gelukkig de camper kunnen parkeren. Tussen 10.00 en 15.00 uur zijn de parkeerplaatsen overvol. Je kunt dan in het nabijgelegen dorp Springdale parkeren en met shuttlebus gratis naar het park rijden. We hebben in het park de shuttlebus genomen en hebben de 13 km Zion Canyon Scenic Drive gereden. De parkweg volgt de bedding van de Virgin River en passeren een paar kleurrijke rotsformaties o.a. Reat White Throne, de Sentinel, Court of the Patri Archs en Mountain in the Sun. Wat een namen. We zijn bij het noordelijkste punt de Temple of Sinawava uitgestapt. Hier is een goed begaanbaar verhard wandelpad die door de bergkloof naar de canyon gaat. Het laatste stuk moet je door de rivier de Virgin lopen om bij de canyon uit te komen. Dit laatste heb ik natuurlijk niet gedaan maar heb wel genoten van de mooie wandeling langs diverse landschappen en dat in de woestijn. Druipende rotswanden,de Wheeping Rocks, waardoor het sijpelende water hangende tuinen zijn ontstaan met varens. Langs de rivier heb je moeras. En tussen de rotswanden groeien cactussen. Heel divers. Daarna met de shuttlebus nog op een andere plaats uitgestapt, wat foto’s gemaakt en vervolgens terug gereden naar de exit. Je hebt veel verschillende soorten chauffeurs. De rollator werd buiten voor de bus vastgebonden om ruimte in de bus te besparen. Het is stampvol in de bus. Gelukkig had ik een zitplaats. Moe maar wel blij dat we het toch gedaan hebben.

We zijn met onze eigen camper nog een keer de Mount Carmel Hwy gevolgd en weer terug. Het is zo mooi. Blij dat we weer ons eigen vervoersmiddel hebben. Daarna het park uitgereden, trouwens het weer is stralend. Nu op weg naar het zuiden.