Vervolg cruise

Het mooie  van deze cruise was als er iemand ergens dieren spotte, werd het schip er naar toe geleid en maakte kleine rondjes erom heen. Een ijsberg gezien liggend in de zee. Ook was bij de prijs inbegrepen een all you can eat buffet met desserts. Van de hoofdmaaltijd heb ik niet veel genuttigd, daar ik me niet zo lekker voelde. Maar gelukkig werden de toetjes pas veel later geserveerd en toen was het AANVALLEN. Lekker joh!. Des te korter we bij de baai kwamen des te rustiger het water weer werd. Wat was het een geweldige dag samen met Dick en Tita. Die avond wederom samen doorgebracht in het genot van een lekker drankje en knabbeltje. De volgende morgen hebben we afscheid van elkaar genomen. Later bleek dit niet van lange duur te zijn geweest. We reden naar het visitor center en ineens zien we Tita al hollend aankomen. Heinz en Christa uit Berlijn zijn ook hier. Hoe is het mogelijk. Wat een weerzien. We hebben elkaar getroffen bij het afhalen van de campers in Baltimore. Wat is het wereldje toch klein. Dus weer gezellig koffie drinken met zijn allen en wat een verhalen allemaal. Schitterend. Wederom afscheid genomen. Bij Safeway hebben we een Alaska Tour Saver gekocht voor $100. Hadden we van een vrouwtje op het schip gehoord. Jammer dat we dit niet eerder gedaan hadden. Had al veel in prijs gescheelt. Bij Sealife Center hebben we er al meteen gebruik van kunnen maken i.p.v. $40, nu $20 betaalt. Hier was het mooi. Je kunt de dierenwereld boven en onderwater bekijken De zeesterren en anemonen blijven fascinerend. Je mocht ze met je handen aanraken. De Puffins, papegaaivogel, met zijn mooie oranje snavel en prachtig koppie, daar kon ik moeilijk afscheid van nemen. We keken naar de zee en ineens zien we 2 otters spelen en ze waren zich ondertussen maar schoon aan het wassen. Ook de dolfijn liet zich weer even zien. Nu lopen we Heinz en Christa weer tegen het lijf. Afgesproken dat we 's avonds op een vrije overnachtingsplek elkaar zouden ontmoeten en het werd weer laat. Wat was het gezellig met de "De Pope"en Callgirly". De volgende ochtend wederom afscheid genomen. Verder via de Sterling Hwy naar Ninilchik. Vele meren en prachtige bloemen gezien. Het is druk op de weg. Veel vissers. Het Russisch Ordodoxe kerkje hebben we bezocht. Er lagen vele Amerikaanse veteranen begraven, naast de Russische mensen, aparte kruis. Het kerkje wordt omringd door talloze bereklauwen en paarse wildbloemen. Ineens zien we een moose met een kalfje. Ze bleven de hele avond in de buurt rondhangen. Wat mooi is het toch. Inmiddels is het stukken kouder geworden. De volgende morgen werden we wakker met muziek wat van het kerkhof afkomstig was. Bleek dat er een graf gegraven werd door een vrouw met lange zwarte haren en haar 2 hondjes speelden volop in het zand. En de muziek was afkomstig van de radio. Er hing een goede sfeer. Verder naar Anchor Point. Dits is het meest westelijk gelegen punt van  Alaska in Noord Amerika. Hier kregen we een leuk aandenken. Een stukje verder gereden en we kwamen uit bij een grandioos uitzichtpunt over de gletsjers en de Kachemak Bay en de Cook Inlet. Er staan prachtige bloemen en groenten. Met het bordje verboden dit te gebruiken. Al snel bereiken we Homer, de Halibut Fishing Capitol of the World. We worden verwelkomt door de Fam. Bald Eagle. Pa heeft net een lekkere prooi gevangen en brengt het naar ma. Deze maakt het klein en voert het aan haar jongen. Pa ging inmiddels op een afstandje in een boom zitten om alles is goed te gaan bekijken. Want onder hem daar gutste het van de tweebening. Ook wij hebben vele foto's gemaakt. We zijn daarna doorgereden naar de smalle landtong "de Spit". Hier dreef een zeeotter rustig dobberent in het water. We konden hem bijna aanraken. Tijd voor Fish and chips. Al etend kijken we naar buiten en een zeerob steekt zijn kop boven water uit. Maar deze vis is niet voor zijn maag bedoelt! Je ruikt de zee. Vele winkeltjes staan hier waar je allerlei snuiserijen kunt kopen en ook afspraken kunt maken voor allerlei tours. Ook wordt er vis gefilleerd en verkocht. Jammer genoeg begint het te regenen en ineens zie je niet veel meer. We zijn naar het Visitor Center gereden en hebben het prachtige museum bezocht en films bekeken. Een ander Russisch dorpje Nikolaevsk bekeken met zijn blauwe torentje. Mooie fresco's aan de buitenkant. Echter er werd een mis opgedragen. Een meisje kwam al lopend, vele malen knielend eraan gelopen. Ik moet een lange rok en een hoofddoek om, en verboden opnames te maken. Alvorens dat ze naar binnen glipte maakte ze nog enkele malen kruistekens. Maar ze vond het wel fijn dat ik een foto van haar maakte. Besloten om naar Ninilchik te rijden en hier te overnachten. 2 Bald Eagles kwamen ons goededag/nacht zeggen. De volgende morgen was het erg mistig en regenachtig. Door naar Soldotna en hier hebben we met Wim geskypt. De verbinding was niet optimaal, maar toch leuk op bekende hoofden weer gezien te hebben. Erik Proficiat met je Prof Niesten Prijs. GEWELDIG. Ook wij zijn trots op je, hoor! Nu door naar Kenai.