Vancouver Island

Op maandag 8-8 hebben we met BC Ferries de overtocht gemaakt van Horsehoe Bay naar Nanaimo op Vancouver Island. We hadden niets gereserveerd en hoefden maar 10 min. te wachten en de boot vertrok. Ons werd geadviseerd om met knipperende alarmlichten de boot op te rijden, zodat de bemanning weten dat ik wat meer ruimte nodig heb om uit te kunnen stappen. We kregen een perfecte plaats en langs ons was de lift. De overtocht verliep vlekkeloos. Vancouver Island is 450 km lang en het grootste eiland aan de Noord-Amerikaanse Westkust. Fascinerend oerlandschap met diepe fjorden en 200 m hoge bergen, met stille baaien en romantische stranden. Ook ingeslapen vissersdorpen, indianenreservaten en houthakkerskampen. De Hwy 19 loopt van Zuid naar Noord.Door Nanaimo gereden, erg heuvelachtig naar Parksville. Hier was het 34ste Canadian Open Sand Sculpting Competition & Exibition.Thema was: Things With Wings. 7 Duo’s en 15 solisten uit de hele wereld probeerden $43.000 aan prijzengeld binnen te halen en in 2017 mee te doen met het Wereldkampioenschap in Dubai. Ze krijgen 30 uur de tijd om hun sculpture te maken Ze gebruiken speciaal samengeperste zand, waar bijna geen lucht meer in zit, 10 yards voor eenieder en ze moeten het zand allemaal gebruiken. Als het af is wordt het met een speciaal goedje bespoten om het te beschermen tegen weersinvloeden en vogels, vooral de kraaien bleken het ergste te zijn. De 1ste prijs: NEDERLAND, Wilfred Stijger, geboren in Katwijk. Hij werd geïnspireerd door een boek te lezen van Pieter Wiersma, over de positieve reacties van mensen. Nog langs de Strait of Georgia over een mooi wandelpad gelopen.Daarna nemen we de weg naar het Westen naar Port Alberni. Dit is een mooie weg, slingerend, op en neer, door bossen, langs meren. Onderweg zien we reeën langs de weg grazen. Toen we naar bed gingen zagen we er weer een paar. De volgende dag zijn we een stukje terug gereden en hebben een wandeling gemaakt door Cathedraal Grove in het Mac Millan PP. Als het geregend heeft en hard waait moet je hier niet komen! Hier zie je de laatste restanten van het oerbos dat vroeger het hele eiland bedekte. Er staan douhlashsparren 800 jaar oud, 3 m in doorsnee en 75 m hoog. Ook geweldige cedars. En het ruikt hier lekker en het heeft iets magisch. In de winter 96/97 moesten enkele oude reuzen er tijdens de storm aan geloven, maar dat maakt een wandeling door deze zuilen van stammen van 10 tallen meters hoog in de koele stilte van het bos er niet minder om. Omgewaaide bomen en mos hangt als een groene sluier over de afgestorven takken. De glinsterende bladeren bedekt met waterdruppels is een mooi gezicht. Goed beloopbaar wandelpad aan beide zijde van de weg. Onderweg zien we prachtig gevormde stronken met groen mos bedekt, gaten in boomstammen. Omgevallen bomen waar weer nieuw leven op groeit. Prachtige naaktslakken, zwarte, maar ook groenen. Een duizendpoot die mijn pad kruist.Daarna weer met de camper de andere kant op en zijn we naar de Stamp Falls gegaan. Dit ligt in een regenwoud aan een goed berijdbare gravelroad. Jan is alleen naar beneden gelopen, niet te doen voor mij en heeft opnames gemaakt. Er is een visladder te zien waarin 2 camera’s opgenomen waren die evt. aanwezige zalm registreerden. En de watervallen. Ben ondertussen wat gaan rondwandelen en zag dat bij 1 van de levensbomen, een beetje achteraf, was een aandenken door de First Nation geplaatst: Peace for All! Vervolgens terug richting centrum en hebben we Victoria Quay bekeken, een boardwalk loopt langs de Somass River. 2 Houten figuren, die door de Hupacasath First Nations zijn gesneden, heten de bezoekers welkom en “een Nederlandse vrouwtje”.  Ook staat er in een houten gebouw het Whaling Monument van deze stam. Een kano met “indianen” die op walvisjacht gaan. Heel mooi gemaakt. Het parkje is omringd met mooie bloemen en planten. Daarna was Harbour Quay aan de beurt. Hier troffen we 2 verschillende Nederlanders, die hier nu woonden. Leuk gekletst. Bij het vrouwtje uit Lisse hebben we fish en chips gegeten en heb een stukje geschreven in haar “boek”. Ook hier was houtindustrie aanwezig. We hebben een goed beeld gekregen, de boomstammen worden in de rivier aangeleverd. Daarna met een bootje gedreven naar de laadinstallatie, deze haalt met een liftconstructie de bomen uit het water en heft ze 15 meter naar boven. Hier staat een hijskraan die ze oppakt en verder vervoerd naar de fabriek. Ook hebben we gezien hoe een kraan de boomstammen uit het water haalden en ze op een vrachtwagen geladen werden en weer op een andere manier hoe de mannen met aparte stokken de boomstammen in de rivier bijelkaar dreven en hoe ze met een hijskraan in een groot bulkschip werd geladen. En verder werden getransporteerd. Boeiend schouwspel.