Terugreis richting Zuid-Oosten

Zaterdag 13-08 Yukon, plaatsen Watson Lake en Fort Nelson
Verder via Hwy 1 via Teslin naar watson Lake. In Teslin wonen de Tlingitindianen en je kunt hier ook een museum gaan bekijken. Maar dit hebben we niet gedaan daar we de geschiedenis van deze indianen in Anchorage hebben bekeken.Ook de trapper George Johnston heeft hier gewoond. Een pelshandelaar, maar die in 1928 een Chevrolet kocht. Die hij via Watson Lake per vrachtschip over de Yukon River en de meren naar teslin liet brengen. In 1932, 10 jaar voor de aanleg van de Alaska Hwy, legde hij zelf een 5 km lange weg aan, waar hij voor taxichauffeur speelde. In de winter reed hij zelfs over het ijs.Autobanden waren niet te krijgen, deze overspande hij met elandenleer. Groot was de verbazing toen men de Alaska Hwy aanlegde en men dit tegenkwam waar men het bestaan niet van kende.
Stukje zuidelijker hebben we bij een brug overnacht die ze aan het opknappen waren.Mooie paddenstoelen stonden hier. 703 km gereden. Goed zo Jan.

Zondag 14-08 British Columbia, plaats Grande Prairie
Verder door zo veel bossen, ze rijgen zich aaneen. Dit is dezelfde weg als op de heenweg. Sommige gedeeltes zijn herkenbaar. Andere weer niet.In Watson Lake zag ik vanaf de parkeerplek al ons bordje hangen tussen de vele anderen. Het was net alsof we het net opgehangen hadden.De temperatuur is ook veel lager.Zuidwaarts. Ineens afremmen, een muilezel en vele paarden staan midden op de weg. De herfst heeft zijn intrede gedaan. Overal zie je de paddestoelen uit de grond schieten. De bessen zijn rijp. Een bord langs de kant van de weg, 16 km loose gravel. We worden weer met een pilot car begeleid. Men is hier wel erg voorzichtig.De zon komt door en dat is wel fijn. We bereiken de grens met British Columbia.Door de Muncho Pass en daarna door het Stone Mountain Provincial Park. Het is nu een heel ander gezicht. Zelf vindt ik het nog mooier als op de heenweg.We komen onderweg weer verschillende beren tegen. Blijft mooi. Ook vele bizons. Wat een ongedierte zwermen rond om hun heen. Eentje was rond aan het dollen in het zand. Leuk gezicht. Minder mooi is, dat we nu geregeld dode bizons langs de weg zien liggen en zelfs elanden. Ze laten de kadavers gewoon liggen! We zien veel pluizige witte bloemen bloeien.Het landschap voor Fort St. John begint te veranderen.De bossen beginnen gelijdelijk aan minder te worden en we komen meer in een bewoont gebied. De plaats Grande Prairie ligt inderdaad als een forta morgana in het prairielandschap.Een heel apart gezicht. 683 km afgelegd. Geweldig!

Maandag 15-08, Alberta met de plaats Edmonton
Het heeft de hele nacht geregent.Gelukkig komen we toch weg de volgende morgen, door de winterstand van de banden te kiezen. We stonden namelijk op geen goede ondergrond. Ook nu zijn ze op vele plaatsen aan de weg bezig.Zeer veel loose gravel. Het is niet echt bevordelijk voor de opspattende stenen voor de ruiten. Sommige mensen komen met een rotvaart voorbij. Nog een moose gezien met 1 gewei. Weg 43, Yellowhead, naar Edmonton, de hoofdstad van Alberta gereden.Het heeft een bloeiende olieindustrie. We zagen onderweg veel ja-knikkers.Opvallend is dat in vele auto's maar 1 persoon zit. Meestal te eten, of te drinken en veelal aan het bellen.Het Elk Island NP aangedaan, dit ligt 40 km oostelijk van Edmonton. Het is een beschermd leefgebied van grote kudde prairiebizons, elanden en wapiti's en vele vogelsoorten. Jammer dat het ook hier weer stikte van de muggen. In Valley View overnacht, in de buurt van een school. 621 km gereden. Super.

Dinsdag 16-08, Saskatchewan met de plaats Saskatoon
Verschillende wapiti herten onderweg gezien. Hopelijk blijven ze weg van de snelweg. De bossen zijn verdwenen en het is een prairie landschap met vele meertjes. Gele koolzadenweilanden onderbreken het geheel. Veel grasbalen liggen in de weilanden om opgehaald te worden.Sommige liggen al zo lang, dat er weer opnieuw gemaaid kan worden.
Bij het wegrijden horen wij nog een ander geluid, maar nadat Jan een paar keer op de rem heeft getrapt wordt dit veel minder. Bij het binnenrijden van deze staat wordt men met borden langs de kant van de weg erop gewezen dat men geen hout in mag voeren. Evenmin is het verboden om te telefoneren in de auto, mits men dit handsfree doet. Wij rijden eindeloze kilometers over een goed begaanbare tweebaanse weg. Maar wat een uitgestrektheid. Niets als graanvelden. Op sommige plaatsen zijn ze het aan het oogsten. Grote vrachtwagens met landbouwvoertuigen denderen vaak voorbij. Ook vrachtwagens met 3 grote aanhangwagens achter zich aan. Het was moeilijk om verbinding met internet tot stand te brengen. Bij Visitor Center in Saskatoon is het met een zeer langzame verbinding eventjes gelukt. Hier verlaten we de Hwy 12 en gaan via Hwy 11 door naar Regina. Opvallend is dat beide steden best groot zijn en er tussenin ligt bijna niets. Eenzame stilte.Jammer dat er bijna geen rustplaatsen zijn om even de benen te strekken. Het is prachtig weer, het zonnetje is weer aanwezig, maar de wind neemt ook in kracht toe. Ineens zien we een heel groot koffiepot met kop staan en hier kan men een stukje rondlopen.In Weyburn hebben we overnacht. We zien dat hier de afgelopen tijd veel heeft geregend. Overgestroomde weilanden. In Lloyd Winster bij Wal mart geslapen.Politie heeft auto net aangehouden, handen boven hun hoofd en de mensen werden met politieauto's afgevoerd.Ineens regent het en de zon schijnt een prachtige regenboog is er te zien.
Opvallend is dat het 'savonds zo vroeg donker is. We hebben nu al 2 keer 1 uur de klok vooruit moet zetten. Andere tijdzone.Vandaag heeft Jan 680 km gereden. Wauw.