Staat South Dakota

De volgende dag, hoe kan het stralend weer. De Interstate tot Oacoma gevolgd en hier hebben we de Trading Post bekeken. Via Chamberlain een pracht van een route "Lewis and Clark", ontdekkingsreizigers die van 1804-1806 deze weg hebben afgelegd onder bizarre omstandigheden, gevolgd langs de rivier de Missouri. Het Akta Lakota Museum en Cultureel Center bezocht, was zeker de moeite waard. In 1991 geopend op the campus of St. Joseph's Indian School, 1927. Elk jaar telt de school 200 studenten. Jammer er mag niet gefotografeerd en gefilmd worden. We kregen een tea-holder cadeau. "Wopila tanka", hartelijk dank! De zonnestralen hebben ons verder begeleid op ons pad. Het is een prachtig landschap, Jan vergelijkt het met de Schotse Hooglanden, maar dan tussen de Native America. D.w.z. indianen, dit woord mag je hier niet zeggen, het is een scheldnaam. Overal zie je hun aanwezigheid in taal en wegbenamingen. Maar ook aan de troep die ze weggooien, ze zijn niet zo netjes. Open pick-up met kindertjes met zwarte lange haren en die speciale gelaatstrekkingen. Bij Good Soldier Creek hebben we een paar uur aan de dam gestaan. Heerlijk, uit de wind. Nou dat was goed toeven. Voor ons zwommen deze keer de pelikanen. Ze hadden een knobbel op hun snavel. Daarna genietend van het fascinerend landschap door naar Pierre (niet naar Maastricht, hoor). Maar naar de hoofdstad van South Dakota. De volgende dag hebben we de State Capitol Building bekeken. Het was een self guided tour. We kregen een boekje mee waar alles in was uitgelegd en we konden over 3 verdiepingen rondstruinen. Raar hoor, de mensen zijn aan het werk, de officer en zijn secretaresse in een aparte kantoor. Je loopt gewoon door alle vertrekken. Opvallend oude computers en printers. Het gebouw dateert uit 1905 en er was toen al een bedrag van 1 miljoen dollar mee gemoeid. De vloer is ingelegd in patronen met marmer uit Italie. Erg mooi. Marmeren trap en pilaren. Bronzen beelden, plafond en muurbeschilderingen. Vele portretten van staatshoofden aanwezig. Rotunda ünder the dome"is erg indrukwekkend als je omhoog kijkt. er hangen vele vlaggen ook van de Sioux stam, de stok is gemaakt van gerookte buffelhuid en met adelaarsveren omhuld. Erg interessant vonden we the house of Representatives en the Senate. Ze hebben hier van die rode dikke vloerbedekking en daar rol ik met mijn rollator over langs de zetels. Ook nog even de restrooms ingezegent. Daarna buiten in het park rondgelopen. Mooie indrukwekkende beelden om de soldaten niet te vergeten en te eren. Grote vissen zwommen in het water rond. Twee prachtige vechtende paarden in een kunstwerk uitgebeeld. Vervolgens zijn we naar de Oahe Dam gereden. Mooie weg, alleen jammer dat het te hard waaide om buiten te gaan zitten. De zon deede goed haar best. Via de 83, erg heuvelachtig, toen begon er een lampje te branden in de camper, dat later ook weer uitging gelukkig, naar de I 90. De dorpjes die we onderweg tegenkomen worden steeds kleiner. De mensen zwaaien allemaal. Veel grasland te zien. In Murdo stonden heel aparte auto's buiten. Natuurlijk op de gevoelige plaat vastgelegd.Town 1880 heb ik bezocht. Dit is een nagemaakt western dorpje welke ze gebruikt hebben in de film Dances with Wolves. Best leuk om te zien. Hier hebben we Elsa en Kurt uit Zwitserland ontmoet. In Kadoka hebben we de intestate weer verlaten. We vinden de afstekers veel mooier. Om 18.00 uur kwamen we in de Badlands terecht. Prachtig licht hadden we. Nog snel wat foto's gemaakt.. We zitten middenin het indianengebied. Nog een groep wilde kalkoenen gezien. Via 44 naar Interiur en hier zijn we op een camping gaan staan. De Lakota gaven dit land de benaming "mako sica"d.w.z. land bad. Je kunt dit gebied omschrijven als zand- rotsformaties die door de eeuwen heen door ersoie zijn ontstaan. De lagen "gesteente"zijn in verschillende kleuren. Paars-geel, zwart-grijs= zand en graffel, rood en oranje=ijzererts, wit = vulkanisch as. De volgende dag waren we om achten aan het rijden de State Scenic Byway 240. De dag begon bewolkt, mar later was het weer perfect. Als je de Batlands State Parc binnen rijdt heb je een permit nodig. We hebben van een ranger voor $80 een annual pass gekocht. Wat we daarna allemaal te zien kregen is niet te beschrijven. Woorden schieten te kort. Zo mooi. Vaak gestopt om een trail te lopen. Zag je weer diertjes wegschieten. Pas op voor ratelslangen. Goede paden om zelfs met een rollator te kunnen lopen. Wat een schoonheid, wat is de natuur toch mooi. Nog de Zwitserse mensne tegengekomen. Bloeiende bloemen, blauwe en gele vogels, veel prairiehondjes, wilde kalkoenen die elkaar het hof aan het maken waren. Er was veel te zien. De Big Foot en Dillon Pass zijn we overgestoken met magnifieke vergezichten. De kleurschakering van de rotsen, pieken, heuvels, en afgronden waren een lust voor het oog. Op een gegeven moment zijn we gestopt met het filmen en fotograferen. Je blijft bezig en alleen maar GENOTEN. Daarna heel iets anders. Na uren rondgedwaald te zijn door het park zijn we beland in het plaatse Wall. Hier was een Wall Drug Store. Dit is een Westers stadje en in 1931 opgericht door een echtpaar. In het begin liep de zaak niet tot 1936 toen Dorothy op het idee kwam om free ice water uit te delen. Nu kunnen er op een zomerse dag zeker 20.000 mensen komen! Ice water is nog altijd gratis en koffie $ 5 cent. Er is van alles te krijgen en te zien, ongelooflijk. Verder naar Rapid City. Hier zijn we gestopt en nemen we even tijd om alle indrukken te verwerken die we opgedaan hebben.