Riviera Veach

16 januari 2017 - Kingsville, Verenigde Staten

We rijden verder naar het zuiden en we merken dat we steeds korter bij de Mexicaanse grens komen, border controle, wachthuisjes, autobanden met kettingen over zandpad.

In Port Isabel hebben we verschillende nachten gestaan, het is koud! Het zuidelijk gedeelte van Padre Island bezocht. Het zand van de duinen vliegt over de weg. Hier komen van april tot september de schildpadden aan land om hun eieren te leggen. Er is een opvangcentrum aanwezig voor de schildpadden, maar de basins zijn vanwege de kou afgedekt, onder de 55 graden.

Brownsville ligt aan de Mexicaanse grens, hier vonden we niet zoveel aan en de sfeer voelde niet goed. We zien olieplatforms in de haven liggen.

Besloten om terug te rijden naar Port Isabelle. Onderweg veel vogelsoorten gezien. Ook een roofvogel die tussen zijn klauwen een vis heeft zitten. Een pelikaan maakte een verkeerde landing en kwam vast te zitten in de struiken midden op het water. Hij is ten dode opgeschreven. Er wordt veel gevist en alleen de grote jongens mogen mee naar huis genomen worden. Ook waren ze met grote trucks door de modder aan het crossen. Een heel terrein werd afgezet en de een na de andere truck probeerde er doorheen te worstelen. Vaak kwamen ze vast te zitten. Een auto had de vooras voor de carrosserie, wat een apart gezicht was. Heel veel mensen kwamen er op af. Modder spoot omhoog. Jan vond het schitterend. Ietsje verder waren ze over het strand aan het racen, wie kan het snelste de eindstreep halen.

De volgende dagen zijn de temperaturen weer rond de 25 graden. We besluiten om weer terug te rijden. Via Port Mansfeld, waar de herten door het plaatsje liepen zoals bij ons de honden en de katten. Heel veel roofvogels en wilde kalkoenen. Onderweg komen we grote landbouwmachines tegen.

Een groot lap grond is aan het branden, we zien veel brandweerauto’s en de sheriff is ook present. In Riviera Beach hebben we wederom verschillende nachten gestaan. Hoge temperaturen, veel wind. Er wordt heel veel grote vis gevangen. Een man, Chuck, komt een praatje maken, hij woont een stukje verderop en als we er behoeften aan hadden konden we altijd bij zijn loods overnachten. Maar we staan op een heerlijke plek omringd door de zee.

In Kingsville gaan we boodschappen doen en daar komen we Chuck weer tegen. Terug naar ons schitterend rustig plekje aan de zee. Inmiddels kennen we de border patrol de parkwachter die een paar keer per dag komt kijken en de politie en de vissers. Chuck komt een paar keer langs of met zijn truck, of personenauto of zijn motor. We zijn bij hem thuis geweest en hebben kennis gemaakt met zijn gehandicapte dappere vrouw Sandy. Een prachtige grote villa ligt aan de zee. WAUW! We werden uitgenoddigd om een hapje uit te gaan eten 10 mijl verder. We werden opgehaald en Mary en Lu, 2 buurvrouwen waren ook van de partij. Gezellig. We hebben verse gebakken vis gegeten, kwam net uit de zee. Smelt op je tong. Heerlijk.Het was een knus gezellig huiskamerachtig restaurant. De eigenaresse van de winkel in Loyola Beach kwam ook met dochter voorbij, de dochter had 3 jaar gewerkt bij een bedrijf en ze heeft een kleine piercing in haar neus en was vergeten dit eruit te halen, we werd op staande voet ontslagen! Chuck heeft ook in Rusland gewoond en heel veel gereisd, gaat binnenkort weer een toer maken met zijn motor. Hij heeft gewerkt voor de Amerikaanse veiligheidsdienst en is 3 keer getrouwd.  Ondertussen ben ik een boek aan het lezen over de FBI en de CIA, gaat over drugskartel in Mexico en de Russen worden er ook in betrokken. Hoe toevallig is dit niet!

Ondertussen hebben we bericht van Elly en Jack uit Edminton gekregen dat ze naar Mesa gevlogen zijn en nu op pad zijn met de camper naar Texas. Ze waren nog in afwachting op bericht er werd nl. hulp gevraagd bij het rampenproject in Louisiana, in Denham Springs,  maar het is overgegaan. Dus we ontmoeten elkaar vandaag, we verheugen ons erop. Ondertussen hebben we wel droevig bericht gekregen dat 3 inwoners uit ons dorpje gestorven zijn. We wensen de nabestaanden veel sterkte.

Foto’s

5 Reacties

  1. Bram en Trienke:
    16 januari 2017
    Kunnen die schildpadden nog in de camper of heb je die eieren gebakken.
    Mooi dat jullie zoveel bekenden daar hebben, dan krijg je ook nog eens wat anders te eten.
  2. Herman en Margo:
    16 januari 2017
    Ha Jan en Truus. Wat weer n mooi verhaal
    Wij zijn inmiddels al over de helft met onze reis in Nieuw Zeeland. Alles Ok hier. Zou ook nog n prachtig land voor jullie zijn. We reizen nu ook in een camper en dat bevalt prima.
    Met Stijn is alles Ok. Heeft inmiddels n vriendin Elise, een "kiwi", zoals ze dat hier zeggen.
    Hier zouden we het ook nog wel een hele tijd vol houden. Maar ja..volgende week zit het er voor ons op. Maar eerst nog genieten.
    Voor jullie ook nog veel plezier en pas goed op daar.

    Heel veel groetjes,
    Herman en Margo
  3. Christa Bonfert:
    16 januari 2017
    Ihr Lieben! Ihr führt mich an die schönsten Enden der Welt. Danke, Eure Christa.
  4. Carla Hoedemaekers:
    18 januari 2017
    Wat gezellig, spontaan uitgenodigd worden en samen gaan eten.
    Ook fijn dat jullie kennissen weer gaan zien. Dat maakt het superfijn!
    Heel veel groetjes uit het koude Kessel.
  5. Truus:
    21 januari 2017
    Hallo Truus en Jan ik heb nullie verhaal en foto,s gezien maar jongens wat weer geweldig hoe krijgen jullie het zo voor elkaar ,om zulke mensen te treffen en zoo,mooie contacte te maken wat zullen jullie het nog druk krijgen als je weer terug op je stekkie zijn in Blitterswijk hier is het nu heerlijk weer het vriest s,nachts wat en over dag heerlijke zon ,zo mag het wel blijven tot Pasen ik wen jullie het aller beste en hoop dat deze reactie aan mag komen gr Truus