Nationale Parken

Bannff NP  is als 1ste aan de beurt. In town Bannff  hebben we de Falls en het Spring Hotel bezichtigd. We boffen want het is stralend buiten. Via de toeristische route zijn we naar de Johnston Canyon gereden. Echter deze trail heb ik af moeten breken was te zwaar, hij is rostoelvriendelijk, maar niet te doen! Toch even mogen proeven. Kootenay NP, de Vermillion Pass, hier staat een monument waarop de contiinentale waterscheiding te zien is. Dit is de natuurlijke waterscheiding die bepaalt of het water naar de Pacafic of de Atlantische Oceaan stroomt. Hier is ook de grens met British Columbia. 13 jaar geleden hebben hier hevige bosbranden gewoed het heeft enorme schade aangericht. We zien o.a.de Stanley Glacier en nog vele ander sneeuw bedekte bergen. De Marble Canyon, Jan heeft hier een stuk langs gelopen, het is een 40 m diepe kloof die naar een waterval gaat. We rijden verder en komen de rode kliffen van Redwall Fault tegen, nadat we door de  smalle wegopening door de Sinclair Canyon zijn gereden. We zijn nu in Radium Hotsprings. Bekend om zijn warmwaterbronnen. Via de Wetlands, de naam doet zijn eer aan, naar Golden. Vogels gezien die een prooi gevangen hadden en naar hun nest brachten waar de jongen in zaten. Schitterend. Glacier NP,  Rogers Pass, hier is een mooi museum wat we bezichtigd hebben. Onderweg veel wegwerkzaamheden. De Helmloch trail hebben we gedaan, er staat een rolstoel bij, en inderdaad goed toegankelijk. Door regenwoud met oude bomen. Revelstone NP, the Meadows in the Sky, een 30 km goede weg die bijna naar de top van de berg gaat en het laatste stuk ga je met een shuttle. Prachtige alpinebloemen groeien er. Een pallet van kleuren. Er liggen meertjes en hier en daar wat sneeuw. Op de terugweg hebben we de Skunk cabbage Trail gevolgd. Ik een klein stukje. Veel bessen. In Field hebben we overnacht en ’s morgens speelden de prariehondjes om ons heen. Veldbloemen staan overal. Het blijft mooi. Via Rogers Pass, wederom regen naar Golden. Yoho NP Opvallend dat er veel nieuwe wegdekken gekomen zijn. We hebben Natural Bridge bekeken, het blijft indrukwekkend die watermassa die onder de rotsen doorstroomt. Het Emerald Lake met zijn mooie groene kleur is een plaatje. Het is droog! Stukje verder heb je uitzicht op  Kicking Horse Spiraal Tunnel, jammer dat de begroeiing zo dicht is. Stukje verder komen 2 rivieren samen, elk met een andere kleur en wederom wat een waterstromingen. De bedoeling was om naar de Takakkaw Falls te gaan, maar we krijgen een waarschuwingsbord te zien, tot 7 m lengte, zeer veel steile haarspeldbochten. Neen, laten we nu verstandig zijn en wij zijn terug gereden. Kicking Horse Pass met de spiraal tunnel hebben we weer op een andere plek bekeken. We komen weer noordelijker terecht in Bannff NP. Jammer veel regen. Moraine Lake en Lake Louise waar het Fairmont Chateau staat met prachtige rode papavers in de tuin, hebben we een klein stukje gelopen, op invalideparkeerplaats camper geparkeerd. Druk, veel Chinezen en die blijven foto’s aan het maken. Mooi kleuren van het meer. Jasper NP Bij de gate vroegen ze of we 2 discovery passen hadden, dus we mochten door. Nu rijden we de beroemde Icefields Parkway, genoemd naar de glaciers die hier volop te zien zijn tijdens deze 230 km highway die begint bij Lake Louise en naar Jasper gaat. We rijden dwars door het hart van de Rocky Mountains. We zijn verschillende keren gestopt en hebben van de uitzichten genoten, zover als dit mogelijk was. Dat de bergen gedeeltelijk in de mist gehuld waren heeft ook weer iets mysterieus. Bij Bow Lake heb je uitzicht op Crowfoot Glaciers. Het hoogste punt van de weg bereik je bij Bow Summer, 2068 m. Deze keer heb ik Peto Lake kunnen bewonderen, omdat er nu geen sneeuw lag. Mochten met camper helemaal naar boven rijden en vandaaruit was het nog een stukje naar beneden lopen over een goed pad. Schitterend, wat een blauwe kleur. Ook hier zijn ze volop aan de weg bezig. Een stuk noordelijker merkte we dat het hard nodig is. Jan heeft de Mistaya Canyon bekeken. Het pad daar naartoe is zwaar. Maar de moeite waard! De Weeping Wall met zijn watervallen langs de massieve limestone cliff is erg mooi. Afwisselend weer, gelukkig hadden we een grandioos uitzicht toen we op de Big Hill waren over de Saskatchewan River Valley. En uiteindelijk bereikten we Columbia Icefield. We zien donkere wolken verschijnen, maar we hebben mooie plaatsjes kunnen schieten. Campground Wilcox Creek hebben we overnacht met uitzicht op de gletsjer. De volgende dag hebben we het Columbia Icefield verder bekeken, opvallend is dat het ijs zich al veel meer heeft teruggetrokken als 5 jaar geleden, door de opwarming van de aarde. De rode ijstrucks met de enorme rupsbanden waren verdwenen. Je kunt nu een skywalk doen, niets voor mij i.v.m. mijn hoogtevrees. Bij Tangle creek was een mooie waterval te zien. Daarna volgden de Sunwapta  en de Athabaca Falls.  De laatste heb ik een stukje gelopen, aangezien het wemelde van de trappen. Door Jasper naar Maligne Canyon. Jan heeft een trail gemaakt. Hier zitten veel Nederlanders, het is best druk. Daarna hebben we de Yellowhead Hwy 16, is genoemd naar de blonde pelsjager die een oeroude handelsroute van de Indianen gebruikte naar het Westen in 1960 aangelegd,  weer opgepakt en zijn deze keer verder naar het Westen gereden. Onbekend terrein voor ons. We verlaten weer de Staat Alberta en komen in British Columbia, klok weer 1 uur verzetten!  Bij Mount Robson (3954) is een Visitor Center en hier hebben we informatie ingewonnen. Wat een mooi uitzicht op de sneeuwberg. Overal wilde bloeiende bloemen. Overnachten wilden we hier wel, echter de parkwachter vertelde dat het verboden was, maar een vrij plekje is hier vlakbij en hij wees ons de weg. Wat een service. Jan zag een stukje verder een beer lopen.