Croache

Inmiddels zijn we een week verder. We hebben heel veel gezien en beleefd van het werkelijke leven van Canada, dankzij Bill and Diane. Lieve mensen met een hart van goud die we onderweg tegen gekomen zijn en ons uitgenodigd hebben. Ook hebben we  bij hun “cabine”, 2de houten woning tussen de bossen in the Foothills in de buurt van Sundre een nacht door gebracht en hebben we kennis  mogen maken met veel vrienden en wederom hun familie. Het was super gezellig. Tijdens het gezellige kampvuur werden zeer veel leuke verhalen verteld, o.a. Blue Angel, 2de duim. Jan heeft ook “aardappelschieten” gedaan. Een knal dat dat geeft!  Natuurlijk hebben we marshmallows boven het vuur verwarmd en“sm’oos”hiermee gemaakt. Met grahamcracker wafers and chocolade. Oh, wat is dat lekker zeg.  Butter, de hond, hij houdt van om door het bos te struinen en dan met wat hij gevangen of gevonden heeft mee terug te brengen. Een hertenpoot en een moosebot. Zie nog zijn scherpe tanden heerlijk knagen aan zo’n hoef.  En de 10 weken oud Shadow van Barry and Melissa met hun kinderen, een snoepje.Dave houdt van om op moose te jagen met een speciale handboog. Hilke komt uit Duitsland en heeft lang blond haar en reist met haar man ook veel. Kayaking dat is het magische woord. Ze zijn gepassioneerd. We hebben video en foto’s gezien. GEWELDIG. Ook hebben we vossen en elken gezien. Wil nogmaals Bill en Diane hartstikke bedanken voor de vele goede zorgen en verwennerijen en dat ze zomaar hun huis aan ons overlaten met al hun codes. Wat een gatsvrijheid. En wat hebben we genoten en gelachen van de spellen die we gedaan hebben, o.a. cribbage. Jammergenoeg door slecht nieuws moesten ze zaterdag vertrekken naar Fort McMurray, waar die hele grote brand is geweest. Menigeen hebben hun hele hebben en houden verloren. Verschrikkelijk. 2 van de 3 zonen wonen er ook. Wij wensen Peter heel veel sterkte met zijn gezondheid! De afstanden zijn enorm groot, 8 uur rijden om er te komen. Ja, dat is Canada. Dank voor de prachtige cadeau’s, Bill je houtsnijwerk krijgt een bijzonder plekje bij ons in de woonkamer. Ook hebben we de Parade en de Stampede bezocht, door de camper op het parkeerterrein van treinstation te parkeren en met de trein verder te reizen. Goed met rolstoel te doen. Bill heeft  alles precies uitgelegd. Diane inmiddels Jennifer opgebeld, die  de radiouitzendingen verzorgt over de Stampede, waar we het beste konden gaan zitten. Met cowboyhoed (geen boots) zijn we net zoals vele mensen op pad gegaan.Dit is een MUST als je op de juiste tijd in Calgary bent. We boffen nog met het geweldige weer. De parade duurt enkele uren en we hadden een zitplaats op de 1ste rij. Een groot feest. Me o.a. prachtige kostuums. De deelnemers van de Stampede reden op hun paarden ook mee. Koetsen die door 20 paarden werden voort getrokken! Ook reden er tanks meee, ze draaiden voor ons om hun as heen. Ook als ze voldoende ruimte hadden kwamen keihard aanrijden en remde abrupt af. Wegdek heeft wel wat meegekregen. Deelnemers uit verschillende landen liepen mee. Kleurrijke groepen werden afgewisseld met muziekkorpsen. Je ziet dat het een grote eer is om mee te lopen. De volgende dag zijn we naar de Stampede gegaan dit is het grootste outdoor Wild West cowboyfeest ter wereld . Je kunt het vergelijken met een grote kermis met veel eetgelegenheden, maar daarnaast o.a. de rodeowedstrijden, chuckwagonraces, die erg hard gaan en hoor dat het toch vaak mis gaat, voor mens en/of dier. Nee dat hoef ik niet te zien. Wel hebben we demo’s bijgewoond waar de cowboys allerlei “kunstjes” deden met hun paarden, o.a. op paard gaan staan en lasso werpen en proberen een ander paard of cowboy te vangen. Er kan gewed worden. De stallen, waar we eigenlijk niet mochten komen, bleek later, hebben we de prachtige paarden bekeken. Bij het Saddledome hebben we de High Dive gezien en een optreden van een showband. Amazing!  In Nashville North was prachtige live music te horen. In het Enmax Park was Indian Village. Hier stonden vele tipi’s opgesteld en deze keer hebben we ook de opening van de PowWow bijgewoond. Later werd door de Storyteller de dansen uitgelegd. Wederom prachtige kostuums en deze keer dansten veel kinderen mee. Geweldig! Donkere wolken komen aandrijven en wij zijn met de trein weer naar “huis”gereden. Terwijl we in de overvolle trein zaten, mensen maken plaats voor mij, barst de thunderstorm los. Hagelbuien! Echter wij hadden nog 4 stations te gaan, kwam de mededeling dat door de bliksem de stroomtoevoer niet meer functioneerde. Uitstappen allemaal. Gelukkig was er een ruimte waar we naar binnen konden gaan. Na ca. 40 min., met mededelingen via microfoon en op borden, konden we met een andere trein verder. Deze conducteur zorgde voor een goede stemming. We hadden ondertussen veel aantaal. Uiteindelijk op het goede station aangekomen te zijn, was het inmiddels droog. Weer een avontuur rijker.