Montana vervolg

Schrijf dit allemaal in gedeeltes, omdat ik niet altijd verbinding heb om de berichten ook te kunnen publiceren.

Gelukkig was het net droog. Prachtige wandeling gemaakt en wat rook het lekker. Langs grote cedars, rotsen met mos, vele bomen die omgevallen waren en natuurlijk de prairiehondjes. Een prachtige waterval gezien die door de canyon omlaag stroomde. Terug in de camper en jawel hoor het goot. Hebben wij mazzel gehad. Het was een mooie weg, alleen kregen we de sneeuwbergen maar af en toe te zien als de lage bewolking even oploste. Maar we zijn dik tevreden. We hebben veel meer gezien dan we verwacht hadden. Sommige gebieden zijn overstroomt, zelfs huizen liggen in het water. Vele kleinere watervallen denderen de bergen omlaag. De volgende morgen zijn we vroeg op gestaan en om 7.45 uur waren we al aan het skypen. Frank was jarig. Leuk om eenieder even gezien te hebben. Het is droog! Via Hwy 2 onder langs de Glacier naar East gereden. Mooi traject en nu zien we zelfs de sneeuwbergen. Maar op een gegeven moment jawel hoor, regen, sneeuw, hagel. Bij de Oostingang kwamen we Petra en Patric tegen. Ze waren met een huurauto aan het rondtrekken. Ze gingen vandaag naar Eureka en daar de grens over. Leuk gebabbeld. We zijn via Browning naar het Noorden gereden. Mooie kunstwerken van de Plains indianen gezien. Hier is trouwens ook een museum aanwezig. Maar wat een troep buiten en geen veilige plaats. Er staat een bordje No Littering $ 10.000 boete! Op de hoeken stond wel een auto van de sheriff om alles in de gaten te houden. Je voelt en ziet het als je rond loopt. We waren zo weer weg. We zijn nu aan de andere kant van de berg en je gelooft je ogen niet, sneeuw weg en het is droog en volop zonneschijn. Een afsteker naar Many Glacier van 16 Mijl hebben we gemaakt. Wat een schitterende tocht. De sneeuwbergen die glinsterden in de zon en weerspiegelde in het meer. En toen zag Jan eindelijk een beer. Liep gewoon rustig etend een stukje van de weg tussen de struiken verder. Hij was lichtbruin van kleur. Later bij een ranger nagevraagd wat voor soort beer het nu was. In het park zaten namenlijk grizzly's en baby zwarte beren. Je moest naar hun schouderpartij kijken. Het was geweldig. Verder gereden en daar kwamen we de Bighorn sheep tegen. Wat een hoorns hebben ze. Ze kwamen het zout van de banden likken. Vandaag kon niet meer stuk. Daarna zijn we richting grens gereden want we moesten voor 18.00 uur deze gepasseerd zijn. De douanier hield wel van een praatje. Gegeven moment heeft Jan de camper maar eens gestart anders kwamen we niet weg. Het was een gezellige man. Had zijn huwelijksreis in Nederland doorgebracht. De grenspost bleek net 2 weken open te zijn. Hij heeft verder niets nagekeken of gevraagd. Nu reden we langs Waterton Lake, maar dit gaan we morgen bekijken. Maar toen kregen we iets te zien wat de kers op de taart was.