Mono Lake

De volgende morgen zijn we door het oostelijke gedeelte van de Nevada Sierra gereden via Bishop naar Lee Vininig over hwy 395. Vanmorgen was het flink afgekoeld dus we hebben de kachel aangedaan. De zon is weer volop aanwezig en het is heel helder weer buiten.

We hebben in Mammoth Lake het VC bezocht en hier kun je de Devils Postpipe en Earthquake Fault gaan bekijken. Een slingerende weg klimt omhoog naar de Lakes. Maar onderweg hebben we 2 x moeten stoppen i.v.m. hoogte. We zaten ruim 8000 feet. Besloten om om te draaien. We moeten morgen toch proberen de hoge pas over te komen. Wel hebben we een mooie beschilderde zalm geknipt met de afbeelding van de Postpipe.

In Lee Vining was het Mono Lake, een oase in de woestijn. Een goede gravel weg, 5 mijl,  gaat naar de oever van het meer. Alleen je moet natuurlijk niet te hard rijden, veel stof. Een Chinees stel deed dit wel en ze vlogen uit de bocht en belanden daardoor in de zandbak. De voorkant van de auto vond dit niet zo leuk. We zien het oudste meer van Noord Amerika en er zijn tufa towers te zien. Als kalk uit de bodem van het meer omhoog borrelt en in contact komt met water krijg je calcium carbonades en samen vormen ze een soort limestone. Dit “gesteente” groeit en uiteindelijk vormt dit een tufa toren.Je ziet schitterende creaties. Het is erg breekbaar. We kunnen weer gebruik maken van onze pas, hij is goud waard. Over een goed beloopbaar pad kon ook ik overal komen. Vindt het een schitterende plek. Het meer is 2 x zo zout als de zee. En toch leven ook hier dieren, geen vissen, maar eenden zwemmen volop in het water, Bruine garnalen en alkaline vliegjes. Deze zijn weer voedsel voor de vogels die op doortrek zijn. Je ziet enorme kalkafzettingen die meer dan 13.000 jaar oud zijn die zich op de oevers en boven het water uitsteken.

In de jaren 50 en 60 was hier een geheime militaire teststation gevestigd “seismic testin”. Maar doordat de toeristenstroom op gang kwam en meer mensen hier gingen wonen werd in 1962 alles opgedoekt. Dit gedeelte wordt ookwel de Navy Beach genoemd.

In 1994 werd het laagste punt gemeten van het water, 6,292 feet, 25 feet beneden het niveau van 1941. Daarna zijn we terug gereden en zien we nog de Panum Crater. Dit gebied is erg vulkanisch. We zitten hoog en je merk het meteen aan de temperatuur. Morgen proberen we de klus te klaren om de Tiogapas over te steken. Spannend!