Kouchibougac NP

Route 117 gaat door dit gebied en omvat door de wind gevormde zandheuvels en zoutmoerassen. Er zijn goede fietspaden aangelegd. In het park zijn ze de weg aan het vernieuwen, dat mag ook wel met die vele gaten!  In 2015 zijn ze begonnen met ACO tunnels van cement onder de weg aan te brengen zodat het wildlife, salamanders, kikkers en de Wood Turtle, weegt 1 kg en is 16-25 cm lang, zodat deze veilig aan de overkant kunnen belanden. Jammer dat er overal zoveel stekelvarkens dood op de weg liggen. In 1959 heeft hier de grootste visserijramp van deze provincie plaats gevonden. Er staan nu een indrukwekkend monument ter nagedachtenis. Geen beer, maar wel een vos gezien. Er staan bordjes langs de kant van de weg verboden afval weg te gooien, 1000 $ boete!  Verder noordwaarts via Bathurst naar Campbellton langs de Baie des Chaleurs, ooit bekend als de Canadese Riviera, maar is gelukkig te woest en onbedorven en doet zijn naam geen eer meer aan. De baai is berucht vanwege een spookschip dat zo nu en dan wordt gezien, waarschijnlijk een Frans schip dat ooit in de strijd verloren is gegaan. Jammer dat het regent. Vaak de alternatieve route 134 gevolgd. Jammer dat de meeste attracties, vooral outdoor festivals, pas juli-augustus plaats vinden. Zelfs het Visitor Center is dicht. We krijgen wel veel bekijks met onze camper en de mensen komen een praatje maken. Nog een eland in de verte gezien! In Campbellton hebben we een stukje door het centrum gelopen. Muurschilderingen. Deze plaats ligt aan de voet van de Sugerloaf Mountain en is bekend vanwege de zalmvisserij. Er staat ook een standbeeld met een joekel van een zalm langs de Baie des Chaleurs. Een groene brug verbindt New Brunswick met Quebec. We gaan van Atlantic Time naar Eastern Time, dus de klok weer 1 uur verzetten. Met de Discovery Pass, die nu 2 jaar geldig is i.v.m. 150ste  verjaardag van Canada’s Confederatie, hebben we wederom 4 items bezocht.