Fundy NP

25 mei 2016 - Alma, Canada

New Brunswick ligt als grootste van de 3 Atlantische provincies tussen zijn buren. Als we de volgende morgen naar buiten kijken, zien we dat een Parkwachter en een Sheriff ook al aanwezig zijn ter bewaking. Het is overal zo rustig! De mist die over de baai hangt verdwijnt al spoedig. Eerst hebben we een bezoekje gebracht aan Monument Lefebvre. Het museum gaat over de geschiedenis van de Acadian (Fransen) die hier aan land zijn gekomen. Father Lefebvre, die maar 50 jaar oud is mogen worden, heeft heel veel voor hun betekent. Denk nu dat de geschiedenis zich aan het herhalen is, de vluchtelingen die nu met hun bootjes oversteken en naar Europa komen om een beter leven te hebben! “Roekenbosch Blitterswijck” Via  het mooie Sackville, wat een mooie huizen en tuinen, naar Moncton gereden. Een man, die in zijn middagpauze een stukje ging fietsen, was zeer geïnteresseerd in onze reis, keek naar boven en zei dat er een thunderstorm aan zat te komen. Terwijl we verder rijden breekt de hel los. Je zag geen hand meer voor de ogen, op de weg stil staan is te gevaarlijk, maar proberen een plekje langs de kant te vinden. Moeilijk hoor als je niks ziet. Regendruppels keihard, hagelstenen en dat bij een temperatuur van 23 graden. 5 minuten later schijnt de zon weer en een stukje verder is het kurkdroog. Het weer is hier zo extreem en onvoorspelbaar.  Door naar de Hopewell Rocks, ook wel de Flowerpots genoemd. Hier is heel goed het getijenverschil van meer dan 12 m te zien. De opvallende rotsformatie die onder de klippen tevoorschijn komen, een dichte begroeiing van bomen, varens en struiken. Die bloempotresten lijken hele normale eilanden wanneer ze worden omspoeld door de metershoge modder- tot chocoladebruine vloed. Bij eb, als door de branding uitgeholde grotten onderaan de oeverklippen droog staan, zie je de enorme bloempotten in hun ware grootte. Tussen eb en vloed liggen iets meer dan 6 uren. In 1 uur stijgt het water 2 m!  We zijn ’s middags er naar toe gereden en om 15.20 uur was het hoogtij. Je kaartje is 2 dagen geldig. Dus morgen vroeg komen we terug en de ranger vertelde dat 10.30 uur eb was. Werd met een golfkaartje ernaar toe gereden, super. Jan is gaan lopen. We troffen hier Brigitte en Willi die we al eerder ontmoet hadden bij het afhalen van de campers. Later op de dag hebben we nog het Fundy N.P. bezocht. Mooie trails kun je hier lopen. Jan wilde de Dickson Falls gaan bezichtigen, maar de trip was te zwaar. Een covered bridge  hebben we bekeken. Ligt schitterend. Een mooi overnachtingsplekje ten N. van Alma aan de Baai gevonden. Tijdens ons o.a. gebakken ”pieperkes” krijgen we gezelschap van verschillende ganzen met jonkies. Hoe mooi is dat. Ook zien we aparte vogels. Daags erna zie je inderdaad het gigantische verschil van het water. Jan heeft een wandeling langs en door de Flowerpots gemaakt. Wederom treffen we onze Duitsers en hebben we gegevens uitgewisseld. Via Shediac, waar we ons samen met de big Lobster vast hebben laten liggen gaan we verder. Deze sculptuur is op 30-06-1990 gemaakt en het is de grootste van de wereld. Wat is het hier koud, 6 graden. We rijden langs de kust rijden met piepkleine Acadische vissersdorpjes. Je ziet hier dat de kranten in een plastic zak op het gazon of oprit gegooid worden. Op andere plekken hebben ze een speciale groen plastic bus voor de public sac.Overnacht in Miramichi bij Walmart. Af en toe hoor je een claxson, maar dat komt als de mensen de auto’s op slot doen,gaat deze kort af.

Foto’s

2 Reacties

  1. Christa Bonfert:
    29 mei 2016
    Aufzubringen nl waren wir. Kaum zu glauben. Viel Freude wünscht in Liebe Christa
  2. Maria:
    30 mei 2016
    Hoi nog bedankt voor de gelukwensen voor mijn verjaardag. Op naar het volgend jaar. Top dat jij er nog aan gedacht hebt zo ver van huis.
    Blijf je blog heel interessant vinden. Zo leer ik nog wat. Leuk