Joshua Tree NP

30 oktober 2016 - Indio, California, Verenigde Staten

De dagen erna zijn we verder getrokken langs de Pacific en hebben overnacht o.a.in Los Osos. Het is Halloween tijd, dus huizen zijn versierd met allerlei enge dingen en in de winkels kun je kostuums en zakken met snoep kopen voor de kinderen. O, ja vanaf september staan de versieringen voor Kerstmis al opgesteld. Overdag aan de baai gestaan en ’s avonds een heerlijke maaltijd genuttigd bij de Mexicaan. Veel te veel, maar alles wat over is wordt in de box gedaan en neem je mee.

De volgende dag hebben we o.a.naar het rugby gekeken op het strand. Er trekken zeer veel vogels over. Je kunt zelfs met je auto over het strand rijden. Sommige kwamen vast te zitten en moesten eruit getrokken worden. Wij gaan dat dus niet doen! Nog een mooie wandeling door de duinen over een boardwalk gemaakt.

In Lompoc geslapen. We kwamen nog langs Vanderberg, luchtmachtbasis. Helaas een bezoek moeten brengen aan het ziekenhuis, daar mijn gezondheid me even in de steek laat. Met een lading medicijnen hopen we dat het straks weer de goede kant op gaat.

Besloten om de grote steden Los Angeles en San Diego niet te bezoeken. We hebben dit al eerder gezien. We rijden via hwy 210 naar City of Hope en hier hebben we overnacht. Wat een drukte rondom L.A. Het is een bewolkte dag maar dat vinden we niet erg.

Palm Springs zijn we gaan bekijken. Je gelooft het niet, ze zeggen 350 dagen zon. We lopen rond en ineens een donkere lucht en het begint keihard te regenen en te onweren. Rondom zijn bergen en het klinkt gigantisch. Vlakbij zie ik de bliksem inslaan en er ontstaat brand. Gelukkig werd dit door de regen gedoofd. Het is erg toeristisch. Hier in de buurt staan heel veel windmolens.

Binnendoor naar Yoshua Tree NP. Dit hebben we bezocht en verdeeld over 2 dagdelen. De Joshua tree is een soort Yucca. Het is een boomachtige plant met zwaardvormige bladeren en groen-witte bloemen, waarvan de takken herinneren aan de uitgestrekte armen van de bijbelse profeet Jozua. Ze kunnen meer dan 10 meter hoog worden en 100 den jaren oud. We zien veel grote stenen. Het park maakt deel uit zowel de Sonora- als van de Mojavewoestijn. Zag nog een vos lopen. Via de westingang hebben we een cirkel gemaakt naar Twentynine Palms. De volgende dag zijn we via Cottenwood gereden en uit gekomen op Hwy 10. We rijden door berglandschap en komen langs cholla cactus garden. Wordt ook wel jumping Teddy Bears genoemd . Ze hebben stekels en deze worden gegeten door de Wood Rat die hier hun holen hebben. Stukken cactussen vallen ervan af en komen op de grond neer en begint opnieuw te groeien. Ze hebben een aparte geur. We verlaten de staat Californië en komen weer terecht in Arizona. De klok wordt weer 1 uur verzet.

We gaan door naar Phoenix om in Mesa een bezoekje te brengen bij Elly en Jack die we op Vancouver Island ontmoet hebben. Ze hebben hier hun 2de woning. We werden met open armen ontvangen en hebben een geweldige tijd samen. Ze hebben als vrijwilliger 14 jaar gewerkt namens de World Renew in vele rampengebieden in de wereld. Nu zijn ze als vrijwilliger werkzaam voor als er rampen gebeuren in Canada en Amerika. Het is ongelooflijk als ze verhalen beginnen te vertellen over wat ze allemaal mee gemaakt en gedaan hebben. Bewonderingswaardig,! Heb hier zeer veel respect voor. Prachtige foto’s gezien.Zeer gastvrije mensen en we kregen zelfs een mooie slaapkamer met badkamer met airco aangeboden. Normaal slapen we altijd in onze eigen camper, maar nu was dit  gezien de omstandigheden SUPER. De temperaturen rond de 40 graden in de schaduw zijn erg hoog voor onze Westerlingen en dan moet je niet bedenken hoe heet het in de camper is! Een prachtig knus huis en allemaal begane grond in een schitterende omgeving. En wat een cactussen groeien hier. We zijn heel dankbaar dat we ook nu weer zulke lieve mensen mogen ontmoeten. Gezien de omstandigheden doen we het even rustig aan en hopen dat we over een niet al te lange tijd onze reis weer verder kunnen gaan maken. Zo niet komen we even over naar Nederland. Mike en Carol boden spontaan aan, de camper kun je bij ons stallen en het maakt niet uit of we over weken of maanden praten. GEWELDIG toch.

Foto’s

6 Reacties

  1. Christa Bonfert:
    2 november 2016
    Oh, einer der schönsten NP, ich liebe ihn. Viele Grüße, Christa.
  2. Wilbert & Mariëtte:
    2 november 2016
    Hopelijk gaat het snel beter en kunnen jullie de reis verder vervolgen.
  3. Pjt.beckers:
    2 november 2016
    Wij hopen dat het vlug weer beter gaat en jullie weer verder kunnen reizen. Fijn dat jullie bij vrienden zijn.Wat zijn het mooie verhalen.
  4. Grada:
    3 november 2016
    Hoi Truus en Jan, als ik jullie verhalen hoor en foto"s zie, wat is het leventje van ons dan super saai, golfen, fietsen, op de kiendjes passen, sinds kort weer bladeren rapen , lekker eten koken met de vrollie, kneut verzamelen en knutselen af en toe , dus geniet ik volop met jullie mee. hou jullie haaks en de groetjes ut Bliksemswiek, Grada
  5. Bram en Trienke:
    5 november 2016
    Truus nog veel beterschap en geniet verder van jullie trip. maar denk om de gezondheid.
  6. Nettie Achten:
    11 november 2016
    Heel veel beterschap en een fijne reis nog, groetjes vanuit een snipverkouden huishouden.