Horseshoe Bend

We gaan weer verder met onze route. Het bleef ook vannacht erg warm. Maar vandaag is er verandering in gekomen. We hebben zelfs onze regenjassen tevoorschijn gehaald. Vinden we helemaal niet erg. We rijden vanuit Page Hwy 89 zuidwaarts en al snel komen we uit bij de parkeerplaats bij de Horseshoe Bend. Jan heeft zijn dichte schoenen aangetrokken en is alleen op pad gegaan, niet toegankelijk voor mij. Het is best druk. Een Belg klopt aan en vraagt hoeveel het kost om de camper over te laten zetten. Gezegd, dat heeft nog nooit iemand aan ons gevraagd! Een hoefijzervormige bocht in de Colorado River met rotswanden die meer dan 300 m boven de rivier uitsteken zijn er te zien. De loop van de rivier wordt bepaald door de hardheid van de bodem waar het water doorheen stroomt. Het water zoekt de weg van de minste weerstand en omdat dit vaak de kortste weg is ontstaan er bochten in de rivier. Jan vond het de moeite waard, rondwandeling 2400 m.

Daarna zijn we met de camper flink afgedaald door prachtige kleurrijke rotsformaties naar Bitter Springs. Vandaar noordwaarts, via Vermillion Cliffs Scenic Highway naar Marble Canyon. Ben in de regen over de voetgangersbrug gelopen met uitzicht op de onderliggende stromende rivier. Schitterend. Onder de brug zaten 2 condors te schuilen. Wat een gezicht is dit. Ineens komt er een echtpaar naar me toe en het vrouwtje zegt dat ze helemaal geïnspireerd werd door mij en ze vroeg of ze me een hugh mocht geven. Leuk, die spontaniteit

Door naar de cliffs, enorme rotsbrokken liggen her en der verspreid. Eentje is zelfs op een huis terecht gekomen. Het is hier erg mooi. We wilden de North RIM bezoeken, de noordkant van de Grand Canyon. Deze kant wordt vaak door de toeristen overgeslagen. In de winter is hij dicht. Echter er staan matrixborden langs de weg, dat er brand is, maar onder controle, en niet meer gebeld hoeft te worden. Ook de regen is de spelbreker. Het trekt langzaam dicht, ook van de rook en je kunt niet echt ver kijken. Om hier te overnachten vind ik niet fijn. Besloten om de afsteker niet te maken maar door te rijden naar Fredonia. We hebben de Zuidkant in haar volle glorie mogen aanschouwen. Die avond heb ik per toeval “roping”bijgewoond. 2 cowboys waren op hun paard met een lasso een kalfje/koe aan het vangen. De hele familie was aanwezig en heb gevraagd of ik toe mocht kijken en foto’s mocht maken. Ze vonden het geweldig, maar ik ook. Kleine kids mogen al op een paard zitten en lasso werpen op een namaak koe. Er worden punten toegekend op de manier hoe je het dier vangt, lasso 1 of beide poten, en of nek. J.R. bekend als Yellowhead bij de rodeo’s heeft al vele prijzen in de wacht mogen slepen. Een zadel, een trailer en geldprijzen. Ben weer een ervaring rijker geworden.