Florida

We komen aan in Sunshine Florida! Je gelooft het niet, de regen komt met bakken uit de lucht en we moeten zelfs schuilen. De palmen zwiepen op en neer en je ziet geen hand meer voor de ogen.

Tijd voor een bezoek aan het National Naval Aviation Museum. De basis van de Blue Angles. Er is een officiële poort en paspoortcontrole. Je krijgt een visitor’s vehicle pass, waarop staat dat je alleen toegang hebt tot museum, vuurtoren of forts. Bij binnenkomst worden de tassen gecontroleerd. We hebben uren rond gedoold. Erg veel en interessant. Het museum is in 1963 geopent. Als je binnenkomt zie je een beeldengroep staan: The Spirit of Naval Aviation heet het. Het stelt marinepiloten voor van 5 oorlogen: W.O.I, W.O. II, Korea, Vietnam, Desert Storm (Golfoorlog). Daarboven hangt Curtiss A-I, het eerste vliegtuig van de luchtmacht. Meer dan 150 historische vliegtuigen zijn er te zien, staan, hangen, sommige met ingeklapte vleugels, allerlei soorten en maten.  Een vliegtuig welke de president van de Verenigde Staten overal naar toebracht. Natuurlijk heeft Jan erin gezeten. Ook in kleinere vliegtuigen. Je kon simulator-testen doen tegen betaling, ook films bekijken in de IMAX. Kleine videoschermen hingen op zeer veel plaatsen en werden de geschiedenis vertoond waarin het vliegtuig deel had genomen. Je kon een rondleiding met een gids doen. Een trolley rijdt normaal over een buitenterrein, maar deze was kapot. De ruimtevaart kwam aan bod. De kampen waar de gevangenen gezeten hadden tijdens de oorlogen. “Hanoi Hilton”, Hall of Honor. Bibliotheek, Kustenwacht. Helikopters. Een Flying Boat,  NC 4, is het 1ste vliegtuig wat over de Atlantische Oceaan gevlogen heeft, in mei 1919.

In hetzelfde gebied is ook de vuurtoren met museum en het Fort Barrancas welke wij de volgende dag bezichtigd hebben. Het weer is inmiddels weer stralend.  Eerst heeft de ranger een film gestart waar we het een en ander uitgelegd kregen. Ben wel blij, want de gangen in het fort is voor mij niet toegankelijk i.v.m. trappen. Voor de bouw, door slaven, waren 6 miljoen stenen nodig. De Spanjaarden waren er het eerste in 1698. De Fransen volgden in 1719 en de Britten in 1763 en de Amerikanen in 1821. In 1971 behoort het tot Gulf Islands Nationale Seashore en werd het een National Park. De Water Battery is door de Spanjaarden aangelegd.  Je hebt wel een mooi uitzicht over de baai. Vliegtuigen komen laag overgevlogen. De basis ligt hier langs. Straalvliegtuigen maken een herrie als ze door de geluidsbarierre gaan en stijgen loodrecht omhoog. Op een gegeven moment kun je ze niet meer zien. Een konijntje komt even gedag zeggen.

Perascola zijn we ingereden. Best een leuke plaats. Het Palafox District is een bezoekje waard. Ook veel smeedijzeren balkonnetjes. Pelikanen die beschilderd zijn. Aan de waterkant hebben we een hapje gegeten met uitzicht op een zeeschip dat voor anker lag.

We zijn de lange brug over de Pensacola Bay gereden en naar Naval Live Oaks Area gegaan. Oudste Federaal Tree Reserve. Eerst bij Visitor Center waar ook een museum is. Een boardwalk met borden waarop het e.e.a. geschreven staat zelfs in brailleschrift. Mooie rode bloemen, red buckeye waar kolibri’s dol op zijn en witte lekker ruikende magnoliabloemen. Een osprey zit hoog in een dode boom en is zijn nest met takjes verder aan het bouwen. Hij komt af en aan gevlogen met een takje in zijn bek.

Vlakbij was een mooi plekje aan Santa Rosa Sound en hier hebben we genoten van het poedersuiker witte strand en turkooizen helder water waar krabben in zwommen.