Casa Grande Ruins NM

Daags na Thanksgiving zijn we weer op pad gegaan.Eerst hebben we de mijn bezocht die 20 mijl ten zuiden van de 177 ligt. Je kunt naar het uitzichtspunt rijden waar je een grandioos uitzicht hebt op het geheel. Je ziet goed hoe in lagen de grond afgegraven is. Het is heel kleurrijk. Er wordt hier gedolven naar 2 soorten ertsen. Een bagger en een groot wiel staan als voorbeeld opgesteld. Hoe klein voel je je dan wel niet als je erlangs gaat staan.

Vervolgens weer terug naar het noorden en dan via Miami (Arizona) naar Claypool. Hier hebben we gebruik gemaakt van internet en meteen overnacht bij Walmart.

De volgende dag is het een stuk koeler en zijn we via de Gila Pinal Scenic Rd naar Florence gereden. Het Pinal County Historic museum hebben we bekeken. Je kon zien hoe ze van cactussen, de Saguaro en de teddybear, meubels en andere attributen gemaakt hadden. Best leuk. Er was van alles te zien o.a. Mexican Charro outfit, shoot out at the tunnel saloon, ranch & cowboy display, tandarts- en dokterspraktijk. Kantoor met oude typmachines enz. Spulletjes die door de Indianen gemaakt zijn. Houten gereedschap. Bizar vond ik de Arizona State Prison met zijn historische collectie. De 2 gaskamerstoelen met de bijbehorende riemen, de telefoon, waar tot de laatste seconden het nog afgezegd kon worden, deur van de gaskamer, de stroppen en de foto’s van mensen die opgehangen zijn. De originele boeken met de namen van de gevangenen. En deze gevangenis staat vlakbij.

Verder, we komen langs katoenenvelden. Her en der hangen de witte bollen nog aan de struiken. Maar het meeste is geoogst. Grote balen liggen langs de kant omwikkeld in plastic. Klaar voor transport.

Al snel kwamen we uit in Coolidge. Hier hebben we Casa Grande Ruins NM bekeken. Deze liggen in het dal van de Gila Rivier. In 1350 is door de Hohokam dit groot huis gebouwd met een mix van zand, klei en calcium carbonate (limestone). Telde 4 verdiepingen en had een uitkijkplatform. Er omheen was een dorpje en alles werd omringd door een muur. Hitte en droogte was kenmerkend voor dit gebied. Soms enorme wateroverstromingen. Ze hebben een irrigatiekanaal aangebracht met heel eenvoudige middelen. Onvoorstelbaar. Een Spaanse missionaris heeft het in 1694 ontdekt, maar toen woonden er niemand meer. Een tentoonstelling en een 20 min durende film laat e.e.a. zien over deze stam. Je kon een rondleiding met een gids krijgen langs de gebouwen. Opvallend dat het hoofdgebouw nu bewoond wordt door heel veel duiven. Kapotgevallen duiveneitjes en uitwerpselen liggen door het gebouw verspreid. Het is niet toegankelijk voor de mensen. Vroeger hebben veel mensen grafiti op de muren aangebracht. In de jaren 30 is er een nieuwe overkapping gekomen om het toch te beschermen en deze staat er nu nog steeds. We hebben daarna nog in de tuin gezeten. Het is lekker buiten. Een slaapplekje gevonden en we kregen een bericht van Elly: pas op in New Mexico waar we doorheen moeten rijden is het geen goed weer, kou en sneeuwstormen. Besloten om nog een poosje in deze omgeving te blijven.

P.s. Klik boven in de blauwe balk op foto's die bij deze blog horen!