Beaumont

In Baytown hebben we enkele uren aan de rivier doorgebracht in het Roseland Park. Er stond een 23 m lange stoomlocomotief no. 895, is in 1913 gebouwd.In april 1953 heeft hij zijn laatste trip gereden tussen Baytown en New Orleans en in 1957 heeft hij in dit park een mooi plekje gekregen. Het is heerlijk weer en we doen het rustig aan. Besloten om ook te blijven slapen.

De volgende dag hebben we Trinity River Island Recreation Area in Walisville een bezoekje gebracht in een groot natuurpark.Hier het kleine museumpje bekeken en een stukje gelopen. We zien displays waar o.a. op staat dat een alligator ca. 40 eieren legt en als de jongen ca. 22 cm groot zijn brengt de moeder op haar bek de kleine naar het water. Ze eten kikkers, insecten en kreeft. Jammer dat er zoveel rotzooi ligt. Snap niet dat de mensen dat doen en de parkwachters het niet opruimen. Je ziet dat de bomen uit beginnen te slaan. Vele bomen staan in bloei. Nog even aan de waterkant gezeten.

Door naar Anahuac National Wildlife Refuge. In de grond zien we uitgegraven holen en bij navraag bleek dat e crawfish, kreeften, inzaten. Hier hebben we over een verhard pad gewandeld. Oeps Jan stond bijna op een groen dunne lange slang. Hij stak zijn gesplitste tong al een paar keer uit. Weet niet of hij giftig is. Alles is goed toegankelijk. Een hardboard walk liep over de swamp. Heel apart gebied is dit, je ziet de bomen in het water staan, de Bald Cypress, ze kunnen 38 meter hoog worden. Sommige zijn met Spaans mos overwoekert. De luchtwortels komen als stompjes boven het water uit. Een aalscholver zat met zijn vleugels gespreid tussen de takken om deze te laten drogen. Paddenstoelen groeien er. Ik vind het een prachtig gebied, echter de muggen ook.

In Beaumont hebben we nog net het visitor center kunnen bezoeken, achter ons werd de poort gesloten. Buiten stand een kunstwerk: "LOVE". Hier kregen we leuke attenties aangereikt. Genoeg foldermateriaal wat we zoal allemaal konden gaan doen. De volgende dagen hebben we hier ruimschoots aandacht aan besteed. Wat we zoal bezocht hebben. De Botanische tuin. Deze is opgericht in 1968 toen het stadsbestuur 10 hectare van het Tyrrell Park heeft afgestaan. 13 tuinclubs hebben zich samengevoegd en door vele donaties is deze tuin tot stand gekomen. Wij vinden het prachtig met Japanse beelden en bloeiende bloemen en planten. De rododendron bloeien rijkelijk en je ziet vele vlinders. De geuren van de rozen zijn heerlijk. Spaans mos zie je bijna altijd bij kale bomen, maar nu tussen de met blad voorziene bomen, ziet heel apart uit. Soms staan er memoryborden bij van mensen die een donatie hebben gegeven. Een grote vijver met een watervalletje met mooie beelden. Het is wel benauwd en warm buiten. 29 graden. Ze voorspellen onweer, maar we merken er nog niet veel van. Er is ook een secret garden, een mooi verscholen groen plekje met een prachtig glasmozaïek. Alles is rolstoelvriendelijk. In het Memorial Garden is aandacht besteed aan 9-11-2001. Zelfs een standbeeld van een rescuehond staat erbij. In het conservatorium, het Bert en Jack Binks Horticultural Center zijn orginele kunstwerken te zien en prachtige bloemen, orchideeën, petrified wood, houten beelden, vijver met kois. Rondom het gebouw staan aan weerszijde palmen en aan een kant staat een fontein. Een gedeelte hiervan is gemaakt van een olietankauto. Als verwijzing naar de petroleumindustrie in dit gebied.

Op 3-3 hebben we wederom zeer triest bericht gekregen, een inwoner is dood gevonden in ons kleine dorpje! Er is een politieonderzoek gestart, sprake van een misdrijf. VERSCHRIKKELIJK! Ook nu weer wensen we de nabestaanden heel veel sterkte.

Ook willen wij de mensen bij ons in de buurt heel veel sterkte wensen de komende tijd, en wij denken aan jullie en houden contact! Het is wel erg veel slecht nieuws wat we te verwerken krijgen.