Downtown Houston

26 februari 2017 - Houston, Texas, Verenigde Staten

Op weg naar Houston, een wir war van straten kronkelt over elkaar heen. Vele viaducten. Het is de 4de grootste stad. Deze keer hebben we verschillende museums bezocht in Houston. Onderweg hadden we een tip gekregen van een inwoonster wat zoal de moeite waard was om te gaan bekijken.

The Menil Collection was als eerste aan de beurt. Het is gevestigd in een vrij nieuw gebouw ontworpen door de Italiaanse architect Renzo Piano. Oprichters zijn John & Dominique de Menil. Ze woonden in Frankrijk waar ze met hun collectie begonnen zijn. Hij was bankier en zijn familie had een militaire achtergrond. Op 27 jarige leeftijd getrouwd met de dochter, Dominique, van Conrad Schlumberger, die de olie compagnie Schlumberger bezit. Tijdens de 2e W.O. hebben ze Frankrijk verlaten en zijn ze naar Houston vertrokken. Verder ontwikkelt, ook in moderne kunst en architectuur. Voorstanders van civiele en humane rechten van de mens. In the Menil zijn speciale tentoonstellingen ondergebracht. Schilderijen van o.a. Picasso, Ernst Max, Mondriaan, Mark Rothko. Kunstvoorwerpen van de prehistorie tot de moderne kunst uit vele landen. Voor eenieder was er wel iets bij van gading. Goede aanrader. Jammer dat er niet gefotografeerd mocht worden.

Daarna zijn we naar Rothko Chapel gereden. Ervoor een vijver met een Broken Obelisk, ter ere aan Martin Luther King, gelijke rechten voor eenieder!  In de kerk heeft abstract expressionist Mark Rothko 14 schilderijen gemaakt van de grond tot het dak. Het waren grote zwarte/donker blauwe doeken. Sommige mensen stonden er lange tijd na te kijken. Wij vroegen ons allebei af, wat ze erin zagen. Het was een plek om te mediteren. Ook hier zijn belangrijke mensen geweest waaronder Aartsbischop Tutu, Nelson Mandela, the Dalai Lama, Nobel Vredeprijs Menchu en Jimmy Carter. De Oscar Romero Award ceremonie wordt hier elke 2 jaar gehouden.

Stukje verderop, we konden er lopent naar toe lag de Byzantijnse Fresco Chapel Museum. Ook hier hebben we onze namen in het boek achtergelaten. Eerst kregen we een kort filmpje te zien en daarna zijn we naar de andere ruimte gelopen en 1 wand was helemaal bedekt met schilderijen. Het wordt de Fabiola Project genoemd. Het bestaat uit meer dan 450 reproducties van een verloren 1885 schilderij van de 4de eeuwse Romeinse Saint Fabiola (na een echtscheiding, zich wijdde aan goede daden) door de Franse kunstenaar Henner. Het project is een initiatief van de Belgische kunstenaar Francis Alÿs. Hij woont nu in Mexico City. Hij besloot om een kunstcollectie voor zichzelf op te bouwen door op vlooienmarkten, antiekwinkeltjes te gaan kijken. Hij verwachtte om kopieën van meesterwerken van schilders zoals da Vinci en Millet te vinden. In plaats daarvan vond hij kocht versies van Henner’s Fabiola, met het gezicht naar links en ze draagt een rode hoofddoek. De wand bestaat hoofdzakelijk uit schilderijen, maar ook bas-reliëf houtsnijwerk en beelden in borduurwerken, beschilderd keramiek, sieraden en een mozaïek gemaakt van rijst en bonen. Raar is het om een hele wand met dezelfde persoon te zien, maar telkens anders afgebeeld.

Daarna zijn we uit de stad gereden en terecht gekomen in het Memorial Park in Pasadena. Het weer was wederom heerlijk. Besloten om aan de rivier te gaan zitten om alles te laten bezinken. We hebben weer heel veel gezien. Hier waren veel verschillende soorten eenden. Het dierenrijk blijft leuk om te zien.

De volgende dag was het museum of Natural Sciene aan de beurt. We hebben het Cockrell Butterfly bekeken met zijn tropische planten. In een glazen gebouw met een spiraalachtig trap liep je naar beneden en kon je van de vele soorten vlinders genieten. Ben met de lift gegaan en kon zo per verdieping alles bekijken. Ze hadden ook een mooie expositie met duidelijke uitleg, ook over insecten. Bakjes met gekleurde sponsjes die vol nectar zaten waar de vlinders op af kwamen waren op vele plaatsen te zien. Idem stukken fruit. Heel veel vlinders, in allerlei kleuren en formaten. Wederom vele foto’s gemaakt.

Daarna zijn we met de rolstoel het Hermann Park gaan bezichtigen. In dit park is ook een dierentuin onder gebracht, maar ook een prachtig meer met een fontein, waar je met trapbootjes op kon varen. Je was wel verplicht om een zwemvest aan te doen. Vele standbeelden, een Japanse mooie tuin. Het rook hier zo lekker omdat vele bloemen in bloei staan. Je ziet dat het lente is, de eenden hebben jongen. Het blijft leuk om al het jong grut te bewonderen. Het is zondag, veel mensen hebben een fotograaf ingehuurd en er wordt wat afgeknipt. Meisjes in Sisisjurken, verliefde stelletjes.

Foto’s

3 Reacties

  1. Christa Bonfert:
    1 maart 2017
    Ihr Lieben!Ihr habt so wunderbare Schmetterlinge fotografiert, danke! Ich habe meine Kamera nicht mehr, vielleicht hat man sie mir bei dem Frühstück im Hotel in Tucson gestohlen.
    Ich will mir in Deutschland eine kaufen, wegen der Garantie. Es geht sehr gut hier, ich werde in einer Woche wieder in Deutschland sein. Euch wünsche ich eine gute Zeit, in Liebe grüße ich Euch, Eure Christa.
  2. Bram en Trienke:
    1 maart 2017
    Die musea zijn weer heel wat anders dan die natuurparken in het land.
    Veel plezier nog.
  3. Carla Hoedemaekers:
    1 maart 2017
    Ik vraag me wel eens af hoe komen jullie aan al die informatie?Waarschijnlijk heb je dit voor het grootste gedeelte van tevoren voorbereid, Truus. Knap hoor, petje af!!!!!!