Padre Island

Tijdens een wandeling langs de zee een blauwe kwal, de Portugese Man of War, gezien en vele schelpen. Het waait erg hard en besloten om naar de haven te rijden en hier beschut achter een gebouw in de zon te gaan zitten. Nog een toeristisch schip voorbij zien varen en later hebben we in Island Cafe heerlijke fish en fried fries gegeten en niet te vergeten de smakelijke saladebar.

We hoorden dat tussen 21 en 23 januari hier iets ten noorden 60 tornades zijn geweest die ze officieel aangemeld hebben! En nu is het geen tornade seizoen meer! Ongelooflijk. Er zijn 23 doden gevallen.

We zijn via de North Beach gereden naar Bird Island Basin gelegen op het Padre Island National Seashore en hebben hier 1 nacht op een primitieve camping gestaan. We keken uit op Lagoon Madre, dit is 1 van de 6 zoutste lagoons van de wereld. Sommige mensen zijn aan het windsurven. ’s Morgens zien we een hert en verscholen tussen het gras vogels zitten. In het Malaquite Visitor Center was een bak met allerlei schelpen, geraamtes e.d. wat er op het eiland voorkomt en we kregen uitleg hierover.

Daarna terug naar ons plekje aan de zee. We hebben strandwandelingen gemaakt met wind en zon. Strandpaaltjes zijn aangekleed met gebreide jasjes. Je komt allerlei soorten mensen tegen en ze willen vaak een praatje maken. Je maakt van alles mee, zo was er een jongeman met getatoeerde armen die stopte met zijn truck op het strand, hij vroeg of hij voor mij mocht bidden, no problem. We kregen een krantenbericht van de buurman dat er 44 inbraken in auto’s waren geweest in januari. Dus het is oppassen. Maar hij vertelde er meteen bij, hier sta je safe. Big brother is watching you, er staan camera’s opgesteld en er wordt volop gepatrouleerd. Sommige mensen slapen in hun auto op het strand, of ze pakken hun slaapzak en gaan slapen in de woningen die in aanbouw zijn.

Op een morgen werden we om 7.00 uur uit bed getrommeld dat men het strand met buldozers gingen schoon maken. Dus snel opstaan, maar we waren al te laat. Ze hadden een wal zand voor onze camper geschoven. We konden er niet meer uit. Even gewacht totdat hij het weer schoon veegde en toen naar een ander plekje gereden. Nog voor de laatste keer capuccinno met kaneelgebak gegeten en toen hebben we na 10 dagen met weemoed afscheid genomen van Jack en Elly, ze gaan weer terug via het noorden naar huis. Wat was het een gezellig weerzien en we hebben volop genoten van elkaar. Alweer een 12 Elly, bij de Mexican Train en toch de hoofdprijs gewonnen. We missen jullie nu al. Er waait een frisse wind, maar met de camper in de zon en uit de wind is het weer goed toeven op het strand. Een kleine wandeling gemaakt en ons oog valt zo op een sanddollar die zelfs nog heel is.Hoe is het mogelijk!