Capitol Reef NP

We zijn via een prachtige weg binnendoor gereden naar het Capitol Reef NP. Miljoenen jaren geleden is een grote plooi in de aardkorst van 100den km lang ontstaan. Dezelfde kracht vormde later het Colorado plateau. Deze plooi wordt de Waterpocket Fold genoemd. Hierdoor worden de kleurrijke rotsen, massieve blokken, canyons en bogen beschermd. Eerst een bezoekje gebracht aan het Visitor Center. Daarna hebben we de 20 km lange Scenic Drive gevold die eindigde in een gravelweg naar de Capitol George trail. Het laatste stuk van de weg kronkelt over de bodem van de indrukwekkende Capitol Gorge. Links en rechts dringen de gepolijste wanden dichter naar elkaar toe, rijzen de beklemmende, overhangende rotsen hoger en hoger naar de hemel. Loodrechte strepen lopen als marmeraders van de rotsen naar beneden op de plekken waar al eeuwenlang het regenwater omlaag sijbelt. Bizarre gaten, overblijfselen van overstromingen, staren uit het kale gesteente Wat een fantastische aanblik van de gekleurde rotsformaties.Het is ongelooflijk. Veel vastgelegd. Vond het een  spannende trip. Oppassen als je een tegenligger tegen kwam, want de weg is niet breed. Daarna dezelfde weg terug naar Hwy 24.

Stukje verder hebben we de petrogliefen bewonderd die door de Hopi en Zuni indianen hierin gekrast hebben. We dachten dat dit het was, maar nee hoor. Nog vele mijlen kregen we adembenemende uitzichten te zien. Dieprode leisteen en gladde, gele stenen zijn geërodeerd tot imposante kastelen en kantelen We hebben tot 2 x een pilotcar gevolgd i.v.m. wegwerkzaamheden. Leuk gebabbeld met verkeersbegeleider. We hebben het park bezocht en vonden het zeer boeiend bij temperaturen rond 25 graden. Een ideale temperatuur om mooie plaatsjes te kunnen schieten. Er zijn trails die je kunt lopen, maar dat hebben we niet gedaan.

In het kleine dorpje Hanksville hebben we een mooie houten watermolen gezien. Kunstvoorwerken staan langs de kant van de weg opgesteld. De volgende dag was Goblin Valey State Park aan de beurt. Via Hwy 24 en een mooie verharde zijweg kwamen we uit bij het park. Wind en water hebben ook hier fantastische en unieke creaties uit de rotsen tevoorschijn getoverd. Daarna weer een stukje terug gereden en naar het volgende hoogtepunt. We volgen de Bicentennial Scenic Byway naar de Glen Canyon. Je hoef maar een bocht te nemen en het is weer een ander landschap. Wauw, zeg ik heel vaak. Het is niet te geloven. Zo indrukwekkend. Rotsformaties in verschillende kleuren en vormen. Het blijft maar doorgaan. Inmiddels hebben we weer temperaturen boven de 25 graden bereikt. Als we iets gaan bekijken worden we nog steeds aangesproken door de mensen. Zo ook door Ron, hij woont in New Mexico en werkt voor de Federale Regering. Komt oorspronkelijk uit Oirsbeek, hij praat nog heel goed Brabants. Leuk om even gebabbeld en kennis gemaak te hebben. We hebben op een mooie plek aan de Colorado River gestaan om bij te tanken. Prachtige vergezichten en we hebben de zon onder zien gaan met uitzicht op de canyon. Tevens hier geslapen. Denk nu aan films, hoe het hier geweest moet zijn met al die indianen op paarden hoog op de rotsen en uitkijkend in de kloof waar dieren of postkoetsen gereden hebben. Wat een landschap.