Alaska

In Whitehorse heeft Jan een wandeling langs de Miles Canyon gemaakt. We zagen dat er nu een  nieuwe dam en een  eleltriciteitscentrale gebouwd is. Overnacht bij Walmart. Heel erg druk. De volgende dag hebben we de town bezichtigd en weer andere dingen gezien als de vorige keer.Een mooi standbeeld van een gouddelver met zijn hond met de tekst: “this statue is dedicated to all those who follow their dreams”!. SS Klondike heb ik van binnen bekeken. Het is een rivierraderboot die 25 jaar gevaren heeft tot 1955 van Whitehorse naar Dawson City. Een boeiende film hierover werd getoond. Vervolgend de Fishladder, waar de zalmen op een veilige manier voorbij de stuwdam en waterkrachtcentrale worden geleid. De zalmtrek is net begonnen, er zwom momenteel nog maar 1 zalm van 14 pound in de visladder. We reden langs een kunstwerk, een bol gemaakt van fietsvelgen. Bij Klondike Rib &Salmon, daar moet je zijn als je lekker wilt eten. Jan had een halibut dip en ik bread pudding met ijs. Alles is big. Smullen maar! De camper weer verzorgd, diesel, banden laten oppompen, dumpstation. Besloten om de South Klondike Highway, pas in 1976 volledig aangelegd, naar Skagway in Alaska te volgen. Dit is het verste punt  op onze route. Wat is het hier mooi. We denken meteen aan Noorwegen. Het Emerald- en Spirit Lake met felle kleurschakeringen, vooral wanneer het zonlicht op het wateroppervlakte speelt is een lust voor het oog. Twee mountain goats zien we hoog op een rots. We rijden langs het kleinste woenstijn ter wereld, de Carcross Desert. Carcross, oorspronkelijk Caribou crossing, 2 x per jaar trokken hier grote kuddes kariboes voorbij,  ligt  op een schitterende plek waar 2 meren zich elkaar bijna raken.Vroeger (1898) werd deze door velen gebruikt tijdens de Klondike goudkoorts. Komen nu veel toeristen. Leuk om door het dorpje te lopen.Oude panden en de dorpswinkel Matthew Watson General Store, waar van alles en nog wat te koop is. Ook ligt hier een oude boot ( sternwheeler 1917), de SS Tutshi, na de brand in 1990 is slechts het geraamte heropgebouwd. Daarna wordt de route spectaculairder. Schitterende uitzichten over Tagish en Tutshi Lake, waar we 2 regenbogen zagen. Prachtig overnachtingsplek, waar volop de field locoweed, witte bloem, bloeide. We zien het houten geraamte van de Venus mine, welke in 1910 slechts 6 maanden gefunctioneert heeft. Daarna over de White Pass langs scherpe bergtoppen, meren en rotsen. De douaneformaliteiten verliep soepel. Natuurlijk het bord “Welcome to Alaska”gefotografeerd. De pass ligt op 900 meter en we rijden een stuk in de mist. Stukje verder hebben we weer zicht en rijden langs verschillende prachtige watervallen, waaronder Tutshi- International Border- en de Bridal Veil Falls. Skagway ligt aan de diepste en langste fjord van Noord Amerika. Het is zeer toeristisch.Er liggen 2 cruisschepen voor anker. Alles draait om de historische gebeurtenis rond de Klondike goudkoorts in 1897-1898. Er voor woonden slechts enkele families van Tagish, een oud Indiaans volk, dat bekend is om zijn kleurrijke totempalen en beschilderde houten huisgevels .Deze gebruikte de Chilkoot trail, een pad door de bergen, die later door de goudzoekers werden gebruikt. Een zeer zware tocht met uiterst steile bergpassen en vooral in de winter bedekt met een dikke laag sneeuw, en in april tijdens de dooiperiode kwamen velen om bij een lawine. Na de periode van de goudkoorts werd in 1900 een spoorlijn aangelegd en de economie kwam op gang en de stad groeide. Tegenwoordig maakt het deel uit van het Nationaal Historisch Park en in de straten zie je o.a. “valse voorgevels”grote houten gevels van zakenpanden, vaak druk beschreven met uitnodigende reclame. Het achterliggende gebouw was meestal een stukje kleiner en had een puntdak, Dit typische fenomeen uit de beginjaren van de stad diende om te imponeren en klanten te trekken. We hebben door de hoofdstraat “Broadway”gelopen. Het Arctic Brotherhooh Hall, waar het VC in gevestigd is springt meteen in het oog. De facade bestaat uit 8800 stukken drijfhout die aan de muur vast gespijkert zijn sinds 1900. 40%  werd in 2005 vernieuwd, omdat ze verrot waren. We hebben fish and chips gegeten. Jan heeft 2 petjes gekocht. Zijn zeer veel juwelierswinkels die bemand worden door “Indische mensen”! The Cook Rotary Snowplow, locomotief die met een speciaal voorkant door de sneeuw ploegde vond ik interessant. Denk meteen aan Nederland, hoeveel problemen men heeft bij slecht weer. Het Gold Rush Cemetery bezocht, gangster Jefferson Randolph “Soapy” Smith and hero Frank Reis hebben een ereplaatsje op het kerkhof, who died in a final shootout. Met een groot klomp goud. Daarna weer terug gereden naar Canada. Wederom verliep douaneformaliteiten soepel. In Carcross op de Bennett Viewing overnacht. Uitzicht op de besneeuwde bergen en de volgende morgen werden we begroet door een bald eagle. We zien nu de Mountain Death Camas, klein wit bloempje, en de Gorman’s Beardtongue, paars klokje bloeien. Onderweg komen we een zwarte wolf?  tegen. Via Tagisch Road, rte 8, daarna de Alaka Hwy terug naar Watson Lake. En ja hoor, ons mooie bord nog even bekeken en toch maar weer even een foto laten maken.